Propozycja dla miłośników współczesnej literatury polskiej

Bestiariusz nowohucki Elżbieta Łapczyńska (sygn. 124696)

Doświadczona i doceniona pisarka dotąd konsekwentnie zaludniająca swoją prozę postaciami  kobiecymi, teraz spojrzała w stronę facetów i jest to spojrzenie raczej bezlitosne. Tak o Nowej Hucie jeszcze nikt nie pisał, powieść - czy może raczej zbiór opowiadań - Elżbiety  Łapczyńskiej to utwór brawurowy pod względem artystycznym i poznawczym. Autorka pokazuje nim  to, co z reguły w opowieściach o rodzeniu się w latach 50. nowego miasta było pomijane (wstydliwie!)  lub zakłamywane ze względów politycznych - spróbowała pokazać, jak i co się działo pod skorupą  propagandowych opowieści o rodzeniu się nowego, socjalistycznego człowieka. A tymczasem nic  takiego się nie działo, w bólach wprawdzie rodziła się nowa mentalność, ale nie tak gładko jak w  socrealistycznych opowiadaniach, co zdemaskował dopiero "Poemat dla dorosłych" Ważyka.
Źródło opisu: fragment recenzji Leszka Bugajskiego - https://wawainfo.pl/recenzja-elzbieta-lapczynska-bestiariusz-nowohucki-md-150621)

Elżbieta Łapczyńska (ur. 1987) - z wykształcenia filozofka, z zawodu copywriterka. Bestiariusz nowohucki, czyli surrealistyczna powieść o Nowej Hucie lat 50., jest jej debiutem książkowym. Autorka miała przygodę z dramatem, reżyserią, literaturą dziecięcą i komiksem. Jest laureatką Nagrody Krakowa Miasta Literatury UNESCO oraz dwóch programów wspierania debiutantów i debiutantek („Debiuty prozą" w ramach Stacji Literatura, Kurs kreatywnego pisania KLMU), półfinalistką Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej oraz finalistką konkursu dla młodych reżyserów i reżyserek Papaya Young Directors. Urodziła się i mieszka w Krakowie.

Źródło opisu: https://www.biuroliterackie.pl/biblioteka/wywiady/czytanie-z-symptomow/

Kajś : opowieść o Górnym Śląsku Zbigniew Rokita (sygn.124397)

Przez większość życia uważałem Ślązaków za jaskiniowców z kilofem i roladą. Swoją śląskość wypierałem. W podstawówce pani Chmiel grała nam na akordeonie Rotę, a ja nie miałem pojęcia, że ów plujący w twarz Niemiec z pieśni był moim przodkiem. O swoich korzeniach wiedziałem mało. Nie wierzyłem, że na Śląsku przed wojną odbyła się jakakolwiek historia. Moi antenaci byli jakby z innej planety, nosili jakieś niemożliwe imiona: Urban, Reinhold, Lieselotte. Później była to nazistowska burdelmama, major z Kaukazu, pradziadek na „delegacjach" w Polsce we wrześniu 1939, nagrobek z zeskrobanym nazwiskiem przy kompoście. Coś pękało. Pojąłem, że za płotem wydarzyła się alternatywna historia, dzieje odwrócone na lewą stronę. Postanowiłem pokręcić się po okolicy, spróbować złożyć to w całość. I czego tam nie znalazłem: blisko milion ludzi deklarujących „nieistniejącą" narodowość, katastrofę ekologiczną nieznanych rozmiarów, opowieści o polskiej kolonii, o separatyzmach i ludzi kibicujących nie tej reprezentacji co trzeba. Oto nasza silezjogonia. Zbigniew Rokita

Źródło opisu: https://czarne.com.pl/katalog/ksiazki/kajs

Zbigniew Rokita ( ur. 1989 r.) - reporter, specjalizuje się w problematyce Europy Wschodniej i Górnego Śląska. Współpracuje m. in. Z „Tygodnikiem Powszechnym", „Polityką", „Dziennikiem Gazeta Prawną". Wieloletni sekretarz redakcji dwumiesięcznika „Nowa Europa Wschodnia". Autor ksiązki reporterskiej Królowie strzelców, Piłka w cieniu imperium o związkach sportu i polityki w Europie Wschodniej ( została przełożona na język ukraiński, a spektakl na jej podstawie wystawiono w Teatrze Nowym w Zabrzu). Pochodzi z Gliwic. (Informacja o autorze pochodzi z okładki książki)

Sztuka bycia niepotrzebnym Edward Pasewicz (sygn. 124541)

W najnowszym tomiku poetyckim Sztuka bycia niepotrzebnym poeta Edward Pasewicz opisuje co dzieje się z umysłem człowieka wystawionego na nieustającą konfrontację z nienawiścią. Już na pierwszych stronach tomu ujawnia, że przemoc oraz agresja jakiej doświadcza podmiot liryczny i które obserwuje śledząc informacje z różnych części świata, są niezwykle istotnym elementem wpływającym na tożsamość. Stopniowe "udręczanie umysłu" staje się jednym z istotniejszych wątków jego najnowszego dzieła.

Źródło opisu: fragment recenzji Julii Niedziejko pochodzący ze strony -

https://kultura.poznan.pl/mim/kultura/news/relacje-recenzje-opinie,c,9/udreczony-umysl,148757.html

Edward Pasewicz (1971) - poeta, kompozytor, prozaik i dramatopisarz. Członek Frakcji Szturmowej Krakowskiej Szkoły Poezji im. Aleksandra Fredry. Działa też w Wewnętrznym Ruchu Oporu Przeciwko Rzeczywistości Politycznej. Nigdy nie kąpał się w rzece Pad. Pomiedzy działalnością jako rzemieślnik, piekarz, gazownik i listonosz pisal także wiersze, poematy i prozę, które wydał w następujących zbiorach: Dolna Wilda (2001, 2006), Nauki dla żebraków (2003), Wiersze dla Róży Filipowicz (2003), Henry Berryman. Pieśni ( 2006), Śmierć w darkroomie (powieść, 2007), Drobne! Drobne! (2008), Muzyka na instrumenty strunowe, perkusje i czelestę (2010), Pałacyk Bertolda Brechta (2011), Och, Mitochondria (2015), Miejsce (2017). Emaho! Oby Buddowie i Bodhisattwowie blogosławili wszystkich jego czytelników. (Informacja o autorze pochodzi z okładki książki).

Tab _s Justyna Kuligowska (sygn. 124542)

Jak w debiutanckiej książce Justyny Kulikowskiej, tak i w „Tab_s" pod powierzchnią kipi od gniewu. Wiersze są dynamiczne, w stanie przed wybuchem, który swoją siłą mógłby zmieść Polskę z każdej mapy. Od emocjonalnego przeciążenia drugi tom poetki broni jednak forma, czy lepiej: konceptualny rygor. (Agnieszka Budnik, Kultura u Podstaw)
Źródło opisu: https://kultura.onet.pl/ksiazki/16-nagroda-literacka-gdynia-tab_s-justyna-kulikowska-z-nominacja-w-kategorii-poezja/f7cs4nf

Justyna Kulikowska ( ur. W 1993 r. w Szczuczynie) - mieszka na Podlasiu. Nakładem Korporacji Halart ukazal się jej debiutancki tomik Hejt i inne bangery, za który dostała nagrodę poetyckiego srodowiska internetowego „Browar za debiut" oraz Nagrodę im. Kazimiery Iłłakowiczówny. (Informacja o autorze pochodzi z okładki książki)