30 czerwca – 100. rocznica urodzin Mirona Białoszewskiego
Był poetą, dramaturgiem i prozaikiem, przez całe życie związanym z Warszawą. Jego dorobek pisarski należy do ważnego nurtu rozwoju literatury nowoczesnej, świadczy o poszukiwaniu nowej koncepcji języka i dzieła literackiego, a wraz z tym odmiennego wobec konwencjonalnego status quo miejsca poety i poezji w świecie.
Wbrew pozorom, Białoszewski z aprobatą odnosił się do tradycji i wzruszenia w poezji, starał się przy tym chronić swą sztukę przed narzucanymi, ponadindywidualnymi, normami (kanon literacki, programy, szkoły itp.). Konsekwentnie skupiał się na codziennej, „zwyczajnej" egzystencji, na życiu takim, jakie się mu jawiło i jakie przeżywał. Obserwacja świata i unikalne eksperymenty językowe Mirona Białoszewskiego wyrażają dramat rozdarcia człowieka między radykalnym, destruktywnym i alienującym indywidualizmem, a poczuciem dezintegracji, zaniku tożsamości i autonomicznego „ja". Fascynowała go literatura staropolska i romantyzm Wieszczów, doskonale znał tajniki tradycyjnej wersyfikacji, z mistrzostwem posługiwał się koncepcją aktorskiej i rytualnej jednocześnie interpretacji poezji.
źródło: https://poezja.org/wz/Bia%C5%82oszewski_Miron/
KLIKNIJ OBRAZEK
Oprac. Anna Stefaniak